<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d7065825395366121762\x26blogName\x3dME.MY+FEELINGS.MY+SECRETS.MY+EVERYTHING\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://xoxoaisha.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den_US\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://xoxoaisha.blogspot.com/\x26vt\x3d6206994978043432477', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>
Tuesday, December 4, 2007

Whooo, HAPPY BDAY OLI! It's your day! HAHA! Thanks sa pag libre kanina, grabe ha satisfying haha sakto after service, biglang podium haha celebration! HAHA! Ang saya saya ! Pero shet yan, ang dami ko kinain, I swear, I need a diet, so bad! HAHA!

HAHA! I wanna blog but.. nakakatamad pla un lang tuloy na sabi ko HAHA!

it's time;
7:57 PM

Monday, December 3, 2007

Feel ko lang mag type at mag post dito, kahit walang kwenta hehehe..

Gumawa ako ng presentation project for our CA101. Shet yan, wala akong USB, kaya kahit 12am na need ko pa icontact si Michelle about it, luckily, THANK GAWD. Gising pa siya. She was able to respond to me agad.

Pumunta din ako sa Greenhills kanina, sus ang daming tao hassle talaga.. HAHA hindi ako makapag relax. I feel so stiff and all. Pero, nag timezone naman ako, ayun ubus pera sa kakalaro, pero okay lang, enjoy naman hehe. Birthday pala ng kapatid ko, kaya umalis din talaga kami, kumain kami sa Brazilian, dun sa Metro Walk. Ayun, buffet siya, tpos may puro grilled na food, grabe, sobrang busog kami. It was pricey, but kung iisipin mo it was all worth it, yun nga lang, after ko kumain feeling ko nasayang lang pag inum ko ng mga slimming tea nun weekend dahil ang dami ko din nakain, actually, saming apat, ako na pinaka unti ang kinain, pero sobrang busog na ako nun.. grabe kanina pang 10pm yun 12am na, and still, I can feel all the foods right in my stomach grabe, hindi pa ako natutunawan, gnun ka tindi! SYET!!!

Sabi ng uncle ko sa akin, sabihin ko daw sa kapated ko ung about sa wifi, ayusin nia yung mga wires and stuff, nasira kasi eh, kaya tinanggal nalang muna, peroooo. . . ayun. Nakalimutan ko lol 24 hours silang nawala kasi pumunta sila ng Batangas, tapos nakalimutan ko lol ng isang buong araw, e nsa tabi lng naman ng computer ko yung wire. LOL. Nako, ulyanin na talaga ako. Kinabit na nman nila paguwi nila hehe.

Sakit ng balakang ko, matutulog na ako maya maya, hehe.

Yung isang tao galit pa din sa akin sa mga oras na ito. LOL. Minsan iniisip ko din na makapag tanim ng galit sa isang tao lol pero hindi ko kaya, bigla nalang nawawala LOL.

it's time;
12:08 AM

Sunday, December 2, 2007

Sa totoo lang, hindi ko alam gagawin ko, nor hindi ko malaman ano ang dapat kong maramdaman. Malabo ba talaga ako? Tanga ba talaga ako? Slow? O baka, wala lang talaga akong kwenta? Much worst, nagpapaka bobo nanaman ba ako?

Sabi ko nun sa sarili ko, ayaw ko na. Pero tigas ng ulo ko, gago naman puso ko. I've risk my heart again, not knowing what the future will hold. Pero, kahit ganon naniwala ako sa decision na ginawa ko, hindi ako nagsisisi or magsisisi.

Bakit ba ako nag bloblog, ah oo nga pla, wala lang gusto ko lang ibuhos lahat ng gusto kong sabihin.

1 month ago, ay yung araw ng kaarawan ko, sa araw na yun, may nagtapos. Sabi nga nila, if something closes, another path will open, which it did happen. I started to know, what happiness means again. I started to smile again.. yung ngiting matagal ko nang hindi nagagawa, finally, nagawa ko ulit.

Masaya naman ako actually. Minsan may mga incedent lang talaga na mashado ding masakit para sa akin. Siguro nga we don't know each other that well. Kinikilala ko naman siya ng paunti unti.. pero bakit ganon, tuwing nagtatalo kami, it hurts like hell. This is the first time, I met someone so fierce to me, tipong kahit na naririnig na niya at alam niyang umiiyak ako, tuloi pa din siya. Someone so fierce na kahit mag explain ako and all, feeling ko walang epekto. So fierce na nagawa din nia akong layasan ng walang pasabi.

And despite of the mean things he does, I don't even know why I still like him.

Nun una, inaamin ko, I tried playing it safe, ayoko talagang masaktan eh. Pero I realized, I've slowly let my guard down.. until bigla nalang, feeling ko napasok ko ang isang bagay, na hndi na ako makakabalik kung san ako nagsimula, tipong kahit subukan ko, dun parin ako babagsak. I don't know what might could happen in the future, but I don't care anymore, It's too late think about that.

Kung galit siya sa akin, magalit nalang siya. Tatahimik nalang ako. Anu pa ba sasabihin ko? Magsasalita ako to give my thoughts, sasabihin din niya ang kanya in a fierce way. Sabay bigla nalang maiinis sa akin. Do I have a choice? I'll just shut up then. Sasabihin ko ang feelings ko.. nag claclash kami. Akala ko ba ang gusto niya maayos agad ang poblema? It doesn't look like that at all, not a tiny bit.

Hay, alam niyo ba, pag masaya kami, sobrang saya parang wala ng bukas ang feeling. Pag nag away naman kami or nag talo, sobrang sakit, para ding wala ng bukas para samen. Pero lagi ko din inisip na tuwing nagaaway kami, we are just getting to know eachother more and more. Jusko, wala ng pinatutunguhan tong sinasabi ko. wala naman talaga, I'm just randomly telling you guys, my thoughts and feelings at this time..

Pero ang bottomline lang naman nito is.. lam niyo ba, nalulungkot ako pag gnito kami. Maybe minsan, if may nagtatanung sakin, sasabihin ko, I don't care. I don't give a damn about it, at all. But, seriously, I care. Minsan sasabihin ko nalang bigla na tae siya epal siya, but everyone could see in my expression na natutuwa ako sa kanya.

Hay nako Aisha..

it's time;
3:39 PM

WELCOME
Welcome to my paradise. This is my personal blog, where in I put my feelings,secrets and emotions.This is the place where I talk to myself,talk about my life. If you are hating what you see or read in this page, do exit my room by clicking the X at the right corner of this window. Please do tag before you leave :] Blog Money Ads

PROFILE

Aisha 19 years old I am inlove with someone <3 Studying at Enderun Colleges,taking up International Hospitality I am a calorie freak I ♥ taking pictures of me I love to eat,eat and EAT! I watch ETC nonstop I love shopping! I love GOD Modelling is my passion

TAGBOARD


ARCHIVES

July 2007
August 2007
November 2007
December 2007
October 2008
November 2008
February 2009


LINKS

My friendster
Kikayblog
Diary
Mimi
Dihar
Mika
Liveyelle
Camz

CREDITS

Brushes:x x x x
Images: x
Textures: x x x x x
Hosts: x x x
Designer: x